Türkiye seçim sürecine girmiş durumda…
Siyasetteki kullanılan dil, üslup ve tarz yerlerde sürünmekte. Sıradan bir kahvede bile insanların birbirine hitap etmediği bir üslupta siyasetçiler meclis kürsüsünde, komisyon toplantısında, TV programlarında konuşabiliyor.
Ve görüntüler artık hayatımız içinde doğal karşılanıyor hale gelmiş. Bir gün önce söylediğini video kayıtları olmasına rağmen inkâr edeninden, halkı kendi gibi düşünmediği için her türlü sınıfa sokan yaklaşımlar siyasetin rutini haline dönmüş durumda. Muhalefeti iktidarı her gün kavga ederek var olan gerginliği tırmandırmakta halkın önüne yüksek tonda sert söylemlerle çıkıyor.
Zannediyorlar ki halk ne kadar bağırırsam bana o kadar sahip çıkar. Siyasiler anlamadığı bir şey var. Halk açlık sefalet içinde. Evine ekmek götürüp günü kurtarmanın gayreti içinde.
Bir çuval odun 100 TL, Bir çuval Kömür 185 TL, Bir ekmek 5 TL, Elektrik, su, doğalgaz, ulaşım giderleri, kira almış başını gidiyor. Herkes boğazına kadar bankalara borçlanmış. Kredilerini ödeyemedikleri için evlerine haciz geliyor. Isınamadıkları için battaniyelerin adlında yaşamlarını idame ettiriyorlar.
Birçok öğrenci ailesinin ekonomik durumunun olmamasından dolayı Üniversite’ye gidemiyor. Çocukların beslenme çantaları boş. Babaanne ve dedeler çocuklarına harçlık veremiyor. İnsanların çoğun depresif ilaçlarla ayakta kalmaya çalışıyor. Hastanelerde psikiyatri servislerinde sıra bulunamıyor.
Bizlerin seçip meclise gönderdikleri beylerde kendi ikbal ve gelecekleri için akşam sabah mahalle kavgasında bile kullanılmayan kelime ve üsluplarla kavga ediyor.
Bunlar ya anlamıyor ya da anlamak istemiyor. Millet aç be kardeşim aç! Sizlerin kısır çekişmelerinizden kavganızdan bıkmış durumda.
Siz yeni makam ve mevkiler peşinde koşacaksanız diye bu gürültüye halkı ortak etmenizin anlamı ne? Halkın kafasına basıp çıktığınız o koltuklarda neden hep cefayı eziyeti gariban çekiyor? Bunu düşündünüz mü? Seçilinceye kadar halkın yanında olup ta, seçildikten sonra paranın, şöhretin, gücün yanında olanlar vicdanınızı bu kadar mı kaybettiniz?
İktidarı muhalefeti artık halkın üzerinden elinizi çekin! Ben bugüne kadar, “kendinden başka birini düşünen” bir siyasetçiye tanık olmadım.
Sevgili halkım bunlar sizi düşünmüyorsa, bari siz kendini düşünün!